Czy z wyjątkiem wsparcia na uczestniczenie w środkach, o których mowa w art. 14 ust. 2 lit. f) rozporządzenia nr 1857/2006, wykluczono producentom środków pieniężnych?

Z wyjątkiem pomocy, o której mowa w ust. 2 lit. f), pomoc przyznaje się w formie rzeczowej za pośrednictwem usług dotowanych i nie może ona obejmować pieniężnych dla producentów.

pomoc przyznaje się w formie rzeczowej za pośrednictwem usług dotowanych i nie może ona obejmować pieniężnych dla producentów.

Pomoc nie obejmuje pieniężnych dla producentów.

Pomoc należy przyznać w formie rzeczowej za pośrednictwem usług dotowanych i nie może ona obejmować pieniężnych dla producentów.

W rozporządzeniu (WE) nr 73/2009 ustanowiono system obowiązkowych, stopniowych zmniejszeń płatności bezpośrednich („modulację”), w tym wyłączenie do kwoty 5000 EUR, który należy stosować do roku kalendarzowego 2012.

Należy utrzymać ten system i objąć nim wyłączenie do wysokości 5000 EUR.

W zakresie obszarowej, każde z państw członkowskich określa minimalny rozmiar działki rolnej, w odniesieniu do której można składać wniosek.

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników [4] przewiduje w art. 70 ust. 1 lit. b), iż Państwa Członkowskie mogą zadecydować o wykluczeniu z systemu jednolitych przyznawane w okresie referencyjnym rolnikom we francuskich departamentach zamorskich, na Azorach i Maderze oraz na Wyspach Kanaryjskich.

Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do przyznawanych rolnikom we francuskich departamentach zamorskich, na Azorach i Maderze oraz na Wyspach Kanaryjskich oraz na wyspach Morza Egejskiego.

Zgodnie z art. 70 ust. 1 lit. b) rozporządzania (WE) nr 1782/2003, Hiszpania, Francja i Portugalia postanowiły wykluczyć z systemu jednolitych te , które przyznano rolnikom z regionów najbardziej oddalonych.

Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do przyznawanych rolnikom w Bułgarii i Rumunii, i we francuskich terytoriach zamorskich, na Azorach i na Maderze, na Wyspach Kanaryjskich i na wyspach Morza Egejskiego.

Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do przyznawanych rolnikom w Bułgarii, Chorwacji, Rumunii i we francuskich departamentach zamorskich, na Azorach i na Maderze, na Wyspach Kanaryjskich i na wyspach Morza Egejskiego.

Zgodnie z sekcją 4.III załącznika V do Aktu przystąpienia zwrot przyznanych rolnikom w Chorwacji za rok kalendarzowy 2013 jest uwarunkowany zastosowaniem przez Chorwację – przed jej przystąpieniem – zasad identycznych z tymi, które ustanowiono w odniesieniu do takich płatności bezpośrednich w stosownych rozporządzeniach Rady i Komisji.

Hiszpania, Francja i Portugalia powiadomiły Komisję o podjętej decyzji wykluczenia z systemu jednolitych tych , które zostały przyznane na rolników odpowiednio z Wysp Kanaryjskich, francuskich departamentów zamorskich oraz Azorów i Madery.

Art. 11 nie stosuje się do regionów Unii, o których mowa w art. 349 TFUE („regiony najbardziej oddalone”) oraz do przyznawanych na mniejszych wyspach Morza Egejskiego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 229/2013.

wszystkich innych płatności bezpośrednich wyszczególnionych w załączniku VI przyznawanych rolnikom w okresie referencyjnym we francuskich departamentach zamorskich, na Azorach i Maderze, Wyspach Kanaryjskich i na wyspach Morza Egejskiego oraz przyznawanych w okresie referencyjnym na mocy art. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93.”;

Uwzględniając poziomy płatności bezpośrednich dla rolników w nowych państwach członkowskich, ukształtowane w wyniku mechanizmu stopniowego ich wprowadzania, oraz w ramach stosowania tego mechanizmu do wszystkich przyznawanych w nowych państwach członkowskich, wspomniany instrument dyscypliny finansowej nie powinien być stosowany w tych państwach członkowskich do momentu, w którym poziom płatności bezpośrednich mający zastosowanie w państwach członkowskich innych niż nowe państwa członkowskie nie będzie co najmniej równy poziomowi mającemu zastosowanie w państwach członkowskich innych niż nowe państwa członkowskie.

W ramach stosowania harmonogramu przyrostów przewidzianego w art. 121 do wszystkich przyznawanych w nowych państwach członkowskich, ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania do nowych państw członkowskich aż do rozpoczęcia roku kalendarzowego, w odniesieniu do którego poziom płatności bezpośrednich stosowany w nowych państwach członkowskich osiągnie jest co najmniej równy poziomowi takich płatności mającemu wówczas zastosowanie w państwach członkowskich innych niż nowe państwa członkowskie.

Art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 73/2009 przewiduje, że w ramach stosowania harmonogramu przyrostów przewidzianego w art. 121 tego rozporządzenia do wszystkich przyznawanych nowym państwom członkowskim w rozumieniu art. 2 lit. g) wymienionego rozporządzenia w odniesieniu do nowych państw członkowskich nie należy stosować dyscypliny finansowej przed rozpoczęciem roku kalendarzowego, w którym poziom płatności bezpośrednich stosowany w nowych państwach członkowskich będzie co najmniej równy poziomowi takich płatności stosowanemu wówczas w pozostałych państwach członkowskich.